Infekcije kod trudnica su veoma česta komplikacija trudnoće.
Faktori koji utiču na ishod infekcije kod trudnica su stanje imuniteta majke i ploda, gestacijska starost, put i način širenja infekcije i svakako virulencija i broj patogenih agenasa. Na dva načina infekcije u trudnoći se mogu širiti, ascendentno sa donjih delova genitalnog trakta prema plodovim ovojcima i tako se najčešće šire bakterijske infekcije.
Virusne infekcije i protozoa (toksoplazma) šire se hematogeno i preko placente prelaze sa majke na plod tj. transplacentarna transmisija. Ishod infekcije u trudnoći je različit i zavisi u kom periodu trudnoće se desi infekcija, kakva je imunološka sposobnost majke i ploda i svakako zavisi od virulencije i broja patološkog agensa. U ranim trudnoćama se dešavaju spontani pobačaji, plod se prestane razvijati, a u kasnijoj trudnoći se javlja intrauterusni zastoj u rastu ploda, prevremeni porođaj i rađanje ploda sa urođenim malformacijama i kongenitalnim infekcijama.
Različiti uzročnici izazivaju infekcije kod trudnica, a najčešće su to virusi, razne bakterije i protozoe od kojih je najčešća toksoplazma gondii. Virusi su najčešći izazivači infekcija u trudnoći i potvrđeno je oko 400 virusa koji mogu biti izazivači te infekcije. Oni se najčešće prenose hematogeno, tj. transplacentarno.
Najčešće virusne infeckije kod trudnica su citomegalovirusna infeckija (CMV), Rubella, HSV1 i 2, HIV, HPV, Parvo B 19, Hepatitis B i C, dok su ostali virusi ređe zastupljeni.
Neretko se dešava i infekcija Toxoplazmom gondii i ona kao i virusne infekcije nastaju transplacentarno i mogu izazvati teške infekcije kod ploda, naročito ako se javi u ranoj trudnoći.Važno je otkriti infekciju na vreme kod majke i ako se dijagnostikuje rano infekciju treba ekspektativno kontrolisati trudnoću, odrediti majci terapiju i pratiti razvoj ploda ultrazvučno.
Bakterijske infekcije nastaju tako što se infekcija širi ascendentno, tj. sa donjih delova genitalnog trakta prema plodovim ovojcima i dalje prema unutrašnjosti materice i ako izazove infekciju majke, najčešće dolazi do prevremenog prskanja plodovoh ovojaka i prevremenog porođaja. Razne bakterije uzrokuju ove infekcije kod trudnica, mnoge aerobne i anaerobne, bakterijska vaginoza, hlamidija trahomatis, mikoplazma hominis, ureplazma urealitika, listeria monocitogenes i druge.
Posebno se treba osvrnuti na bakteriju Streptococcus grupe B koja ne izaziva teške infekcije kod majki, a ako se nađe kod trudnice na genitalnom traktu u momentu vaginalnog porođaja može kod ploda da izazove teške infekcije.
U mnogim razvijenim zemljama uveden je skrining za ovu bakteriju (GBS) i radi se od 35-37 nedelje gestacije i od tada je smrtnost novorođenčadi mnogo manja nego pre skriniga.U slučaju da se žena porađa vaginalno a ima ovu bakteriju u genitalnom traktu nakon porođaja kod novorođenčeta se može razviti teška infekcija na plućima, mozgu a opisani su i smrtni slučajevi zbog nastale sepse. Ako imamo pozitivan nalaz na GBS kod porodilje a porađa se vaginalno uvek je od velikog značaja da se to zna i da se novorođenčetu nakon rođjenja preventivno da antibiotik, na prvom mestu iz grupe penicilina. U slučaju alergije na penicilin daju se cefalosporini ili eritromicin.
